دبیرستان نمونه دولتی شایسته کلاس 7/1

از حضرت خورشید بلی می گیرد

آئینه شباهت جلی می گیرد

او نیمه ی سیبی ست که در معراجش

دستان محمد از علی می گیرد

وقتی حسین(ع)
مصحف کوچش را
درودن رحل دستانش گرفت
تا با صوت خوشش آیه ی جهاد بخواند
تیری سیاه چوب
مته وار،
صفحه ی نازکش را
پاره کرد
واژه
واژه
خون چکید 
بر رحل حسین.
حسین(ع) آن روز
به رشته ی تحریر در آورد
کتاب هدایت جهانیان را

السلام ای وادی کرببلا

السلام ای سرزمین پر بلا

السلام ای جلوه گاه ذوالمنن

السلام ای کشته های بی کفن

سنج بزن عشق! كه وقت عزاست 
«ماه محرم»- طف خون- «كربلا»ست 
وقت شد اي اشك كه جاري شوي 
زمزمه زمزم زاري شوي 
نوحه واويل بخوان آه من 
«تار» چكيده ست با «الله» من 
صبر و تحمل به عزا سخت شد 
جامه به تن پاره كنم- وقت شد 
اشك! تويي يار وفادار من 
نوحه گري- سينه زني كار من 
سينه و سر- ديده و نم- نينوا 
نوحه و زنجير و غم و «كربلا» 
فاصله يك اشك بود تا «حسين» 
ناله كنم: «يا علي» و «يا حسين» 
شعله آتش شده اشك همه 
نوحه شود شيون: «يا فاطمه» 
زخم به گلهاي «فدك» مي رسد 
ناله «زينب» به فلك مي رسد 
روي «مفاتيح» ز باغ «جنان» 
آينه باريده شب از آسمان 
تا كه بچيند گل سرخ «فدك» 
دست دعا پر زده سوي فلك 
از لب ني- نيزه سرودي خوش است 
بر غم «سجاد» سجودي خوش است 
شعله دهد- اشك دهد بيت- بيت 
خيمه غم سوخته «اهل بيت» 
شب پي يك ماه منيع آمدم 
وقت سحر شد ز «بقيع» آمدم 
از «فدك» و «علقمه» برگشته ام 
شاعر «هفتاد و دو تن» گشته ام 
شور ببين اشك! به حال «حسين» 
«ماه محرم» به هلال «حسين» 
ماه ببين چهره خوب «حسين» 
غرق طلوع است غروب «حسين» 
پرتو خون- تابش خورشيد ماست 
اين سر بي جسم كه بر نيزه هاست 
تير فلك! پسر بده آه را 
در دل «گودال» ببين ماه را 
«يا علي» از ماتم «زهرا» بگ 
وگريه كن و واي «حسينا» بگ 
وعشق خدا ساقي هر مستي است 
نام «حسين» است كه بر هستي است 
«باب نجات» است علمدار خون 
عطر «حسين» است حرم دار خون 
مژده ا... معك مي رسد 
راه «محرم» به «فدك» مي رسد 
شط گل سرخ علي- «علقمه» ست 
باغ فدك ارث غم «فاطمه» ست 
باغ فدك جلوه بهاري كند 
خون «حسين» آينه داري كند...

شجاع الدين ابراهيمي

زینب کبری سومین فرزند فاطمه و علی بن ابی‌طالب است. وی از زنان مقدس نزد شیعیان است و آن‌ها از وی با عنوان حضرت زینب یاد می‌کنند.

زینب خواهر حسین بن علی، در واقعه کربلا حاضر بود و

پس از آن نیز هنگام اسارت، در دفاع از حقانیت برادر خود، همانند علی بن حسین (امام چهارم شیعه) نقشی ویژه داشت.

زینب در سال ۶۸۱ میلادی معادل با سال ۶۲ هجری قمری درگذشت. پیشتر با عبدالله ابن جعفر ازدواج نموده، از وی سه پسر و دو دختر به دنیا آورد

و در نبرد کربلا در سال ۶۸۰ میلادی برابر با ۶۱ هجری قمری همراه برادرش حسین بود. پس از کشته شدن حسین، زینب نقش مهمی در محافظت

از جان برادرزاده‌اش علی ابن حسین ایفا کرده و به سبب

فداکاری و قهرمانی‌هایش، به لقب «قهرمان کربلا» مشهور شد.

ای حسین فاطمه این کینه هامان را ببین

قلب مجروح درون سینه هامان را ببین

یازده خورشید را کشتند و داغ تو فزون

تکه تکه زین ستم آیینه هامان را ببین

با آب طلا نام حسین قابکنید

با نام حسین یادی از آب کنید

خواهید مه سر بلند و جاوید شوید

تا آخر عمر تکیه بر ارباب کنید